Πρόκειται για την πρόταση που κέρδισε το πρώτο βραβείο
του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού σχετικά με τον ανασχεδιασμό του κτιρίου
του αποθηκευτικού σταθμού σιτηρών (SILO) και του περιβάλλοντος χώρου του
σε Μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων στην «Πολιτιστική Ακτή Πειραιά». Το
μοναδικό στον κόσμο, όπως επισημάνθηκε στο Συμβούλιο Μουσείων.
Έξι νέοι αρχιτέκτονες, οι Ευάγγελος Αντωνόπουλος, Θάλεια
Βέττα, Γιώργιος Γαβαλάς, Μάρω Ρήγα, Αναστασία Σταμούλη και Μαρία
Πυλαρινού, ένωσαν τις δυνάμεις τους για τον συγκεκριμένο σκοπό. Από τα πιο εντυπωσιακά σημεία της
παρουσίασης ήταν το βίντεο που αφορούσε στο νέο κτίριο, έτσι όπως θα
διαμορφωθεί με τις νέες επεμβάσεις, οι οποίες του προσδίδουν μια εικόνα
πελώριου καραβιού. Μια εξπρεσιονιστική διάθεση διαπνέει τη νέα σύλληψη
για το κέλυφος του Μουσείου, που θα στεγαστεί σε ένα από τα πιο αξιόλογα
δείγματα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής της δεκαετίας του ’30 και τοπόσημο
του Πειραιά.
Το μουσειακό συγκρότημα αποτελείται από έξι κτιριακές
μονάδες, που καταλαμβάνουν δέκα επίπεδα, τα οποία εξελίσσονται καθ’ ύψος
από -3,5 μέτρα έως +39,10μ. Σύμφωνα με τη μελέτη, θα διατηρηθεί μέρος
του κτιρίου ΣΙΛΟ, με τη νοτιοανατολική όψη να αποκαθίσταται στην
αυθεντική της μορφή, ενώ διατηρείται και το μεγάλο τυφλό τοιχίο από
σκυρόδεμα. Στην ίδια πλευρά θα δημιουργηθεί η κύρια είσοδος του
Μουσείου. Στο βόρειο τμήμα του ΣΙΛΟ, στο σημείο όπου βρίσκονταν τα
γραφεία του ΟΛΠ (τα οποία θα κατεδαφιστούν), θα προστεθεί ένα νέο
κτίριο, που θα στεγάζει τα εργαστήρια συντήρησης, τις αποθήκες του
Μουσείου και τον υπόγειο χώρο στάθμευσης.
Πρωτοποριακό χαρακτήρα έχει η Φόρμα, η νέα κτιριακή μονάδα
από μέταλλο, που θα κατασκευαστεί στην καρδιά του κεντρικού κτιρίου
–αφού πρώτα αφαιρεθεί μεγάλο μέρος του όγκου των κυψελών--, αφήνοντας
ελεύθερο το ισόγειο επίπεδο. Το σχήμα της φόρμας θα θυμίζει πλοίο, ενώ
το κόκκινο χρώμα με το οποίο θα βαφτεί δεν επιλέχθηκε τυχαία, καθώς
στόχος των μελετητών είναι να ανακαλεί τις προστατευτικές βαφές της
γάστρας των πλοίων. Ο ταινιόδρομος θα διατηρηθεί, με τον ισόγειο ανοιχτό
χώρο του διώροφου επιμήκους κτιρίου να αξιοποιείται μερικώς και τον
όροφό του να διατηρείται κατά το μεγαλύτερο μέρος. Θα διατηρηθούν επίσης
οι τρεις γερανοί, ενώ στο νοτιότερο άκρο του υπαίθριου χώρου του
μουσείου θα δημιουργηθεί ένα κτίριο καταδύσεων, που θα περιλαμβάνει
πισίνα, που θα χρησιμοποιείται για εκπαιδευτικές καταδύσεις.
Οι έξι θεματικοί άξονες της έκθεσης θα αναπτύσσονται
παράλληλα με τη διάταξη των εκθεσιακών χώρων. Όπως έχει ήδη καθοριστεί
από τη μουσειολογική προμελέτη του ΥΠΠΟΑ, οι τέσσερις κύριοι άξονες θα
διαμορφωθούν στο σώμα της νέας φόρμας, ένας άλλος θα αναπτυχθεί σε τμήμα
του ταινιόδρομου και στον ένα γερανό, ενώ ο τελευταίος, που θα αφορά τη
βιομηχανική ιστορία του κτιρίου, θα διαρθρώνεται στους αυθεντικούς
χώρους του. Το κτίριο, που λειτουργεί ως τοπόσημο λόγω της φυσιογνωμίας
και της περίοπτης θέσης του, άρχισε να λειτουργεί το 1936. Παρέμεινε σε
λειτουργία έως το 2010, ενώ το 2011 εγκρίθηκαν με Υπουργική Απόφαση το
κτιριολογικό πρόγραμμα και η μουσειολογική προμελέτη του Μουσείου
Εναλίων Αρχαιοτήτων. Έναν χρόνο αργότερα προκηρύχθηκε ο Αρχιτεκτονικός
Διαγωνισμός και τον Φεβρουάριο του 2013 επικυρώθηκαν τα αποτελέσματα του
διαγωνισμού.