Collective Design

Collective Design 1

Η σύγχρονη δημιουργική πρακτική στην Ελλάδα συνεργατισμός, τακτικές και στόχοι

ΑΣΚΤ, Καλλιτεχνικός Σταθμός Ρεθύμνου, Φθινόπωρο 2015

Στο πλαίσιο της σύγχρονης κρίσιμης συνθήκης, η αρχιτεκτονική ομάδα Ctrl_Space Lab, σε συνεργασία με αντίστοιχες πλατφόρμες δημιουργικής πρακτικής, επιχειρεί να ανοίξει μια συζήτηση γύρω από τις νέες μορφές συνεργασίας και αυτο-οργάνωσης που κάνουν ολοένα και συχνότερα την εμφάνισή τους στον τομέα των τεχνών και του design. Αρχιτέκτονες, industrial designers, γραφίστες, φωτογράφοι, τυπογράφοι, web-designers, επαγγελματίες από όλο το φάσμα των δημιουργικών επαγγελμάτων ανασυντάσσονται απέναντι στις νέεςτεχνικές, κοινωνικές και οικονομικές απαιτήσεις. Στο πρώτο κάλεσμα συμμετέχουν οι: andefined.com, archstudies.gr, beetroot, beforelight, ctrl_space lab, fonts.gr, indyvisuals, notorius grey, piloiko, space under ενώ την επικοινωνιακή διάσταση του collective design 1 καλύπτουν με χορηγία τους οι: +design, ΔΟΜΕΣ, greekarchitects.gr, creative survey, archisearch.gr και Ελληνικές Κατασκευές. Η συνάντηση στον Καλλιτεχνικό Σταθμό του Ρεθύμνου το φθινόπωρο του 2015 οργανώνεται με την υποστήριξη της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών.

 Άτυποι συνεταιρισμοί, συχνά με ασαφή όρια ανάμεσα στα πεδία δράσης τους αλλά και όμοια ασαφείς πολλές φορές τοπικές αναφορές, αποπειρούνται να εφεύρουν νέα μοντέλα τόσο επαγγελματικής πρακτικής όσο και παραγωγικής διαδικασίας . Στον αντίποδα των πρωτοβουλιών νεανικής επιχειρηματικότητας όπου προκρίνεται η δημιουργία υπεραξίας από μία ‘εξαίρετη’ ιδέα, ομάδες νέων, ως επί των πλείστων, δημιουργών αναζητούν τρόπους διεύρυνσης του επαγγέλματός τους, χώρο πειραματισμού με νέες μεθόδους και εργαλεία, τόσο σε επίπεδο παραγωγικό όσο και οργανωτικό, και σημεία επαφής και ανατροφοδότησης με την ειδική κοινωνική συνθήκη μέσα στην οποία δημιουργούνται και λειτουργούν.

Η αναπόφευκτη μεταστροφή από την κάθετη, συμπαγή ιεραρχία και την μαζική παραγωγή στην δικτύωση, την ευελιξία και το custom made δεν αφορά όμως μόνο τις μικρές συνεργατικές ομάδες. Αντίθετα, εμφανίζεται ως η κυρίαρχη τάση σε όλα τα επίπεδα της οικονομίας. Μια αντίστοιχη μετατόπιση παρατηρείται επίσης στην ολοένα και περισσότερο προβαλλόμενη επένδυση από τους κυρίαρχους της αγοράς προς την καινοτομία, το κοινωνικό προφίλ και την βιώσιμη ανάπτυξη. Ποιο μπορεί λοιπόν να είναι το ‘ανταγωνιστικό’ πλεονέκτημα του μικρού, συνεργατικού σχήματος που ο κλάδος των τεχνών και του σχεδιασμού μπορεί να εξασφαλίσει; Ή ακόμα πόσο μπορεί αυτό να μεγαλώσει;

Μέσα από τη διοργάνωση του συμποσίου και άλλων δραστηριοτήτων, που θα το περιβάλλουν, κολεκτίβες, ομάδες και εργαστήρια που καταπιάνονται με διαφορετικές εκδοχές του design καλούνται να αυτοπροσδιοριστούν, να αναπτύξουν τις αρχές που ορίζουν την πρακτική τους και να παρουσιάσουν τα αποτελέσματα της δουλειάς τους εντός ενός πλαισίου διαφορετικών ειδικοτήτων με ιδιαιτερότητες και ομοιότητες. Ταυτόχρονα, καλούνται να παρουσιάσουν τις εργασίες τους όσοι έχουν ασχοληθεί ειδικά με το ζήτημα των παραγωγικών δομών και μεθοδολογιών στον κλάδο του σχεδιασμού αλλά και να αναδειχτούν αντίστοιχες προσπάθειες του παρελθόντος.

To Collective Design είναι από τη φύση του ανοικτό! Μέσα από τακοινωνικά δίκτυα, προβλέπεται καταρχήν η τελική διαμόρφωση της θεματικής ατζέντας της συνάντησης. Σε δεύτερο χρόνο, θα ακολουθήσει κάλεσμα για ενεργή συμμετοχή στη συνάντηση του Ρεθύμνου, ενώ, το τρίτο
στάδιο αφορά στη σύνταξη των πρακτικών καιτων συμπερασμάτων της καθώς και στην προετοιμασία των επόμενων βημάτων.

fb: Collective Design
Κύριο εργαλείο επικοινωνίας, σε αυτή τη φάση, θα αποτελέσει το facebook group του Collective Design. Παράλληλα, κάθε συμμετέχουσα ομάδα και φορέας υποστήριξης αναλαμβάνουν το άνοιγμα του διαλόγου καιτην προώθηση της πρωτοβουλίας μέσα από τα δικά τους
ηλεκτρονικά και άλλα μέσα.

website: http://www.collectivedesign.gr/
Ο ιστότοπος του Collective Design άνοιξε και πρόκειται να
εξελιχθεί παράλληλα με το project.

E-mails & Info: info@collectivedesign.gr

4ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ, ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Το Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας & Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας διοργανώνει το 4ο Πανελλήνιο Συνέδριο Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης. 

Προθεσμία υποβολής περιλήψεων: 23 Μαρτίου 2015

ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΠΙΟΥ

Το τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών και το τμήμα Γεωπονίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με τη διοικητική υποστήριξη του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής Α.Π.Θ., προκηρύσσουν το Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών στο αντικείμενο Αρχιτεκτονική Τοπίου, για τα ακαδημαϊκά έτη 2015‐2017

Η έναρξη των μαθημάτων του Δ.Π.Μ.Σ. θα γίνει 1 Οκτωβρίου 2015.

Επισυνάπτεται η προκύρηξη για το Νέο Κύκλο Σπουδών 2015-2017.

Hμερίδα με θέμα: "Η Διαχείριση των Στερεών Αποβλήτων στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης. Σύγχρονος Σχεδιασμός και Εφαρμογή"

Tο Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος και ο Φορέας Διαχείρισης Νέστου-Βιστωνίδας-Ισμαρίδας συνδιοργανώνουν επιστημονική ημερίδα με θέμα: "Η Διαχείριση των Στερεών Αποβλήτων στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης. Σύγχρονος Σχεδιασμός και Εφαρμογή", την Παρασκευή 6 Μαρτίου 2015 στο Κεντρικό Αμφιθέατρο της Πολυτεχνικής Σχολής στα ΠΡΟΚΑΤ. 
Επισυνάπτεται το πρόγραμμα των εισηγήσεων.

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΕΔΙΕ

Οι διαγωνισμοί που διοργανώνονται από την Ένωση Διακοσμητών Ελλάδας - ΕΔΙΕ απευθύνονται σε όλους τους φοιτητές των σχολών Design, δημόσιων και ιδιωτικών σε Ελλάδα και Κύπρο.

- 1ος Φοιτητικός Διαγωνισμός:  «ΣΧΕΔΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ»

Στόχος του φοιτητικού διαγωνισμού είναι η ανάδειξη και η ενίσχυση των φοιτητών ως δημιουργών και η προβολή της δουλειάς τους μέσω των δημιουργιών τους. Ο διαγωνισμός, είναι απολύτως σχετικός με το αντικείμενο της εκπαίδευσης των σπουδαστών και σκοπός του είναι να συμβάλλει στην απόκτηση εμπειρίας.

Καταληκτική ημερομηνία υποβολής αιτήσεων, 30 Απριλίου 2015.

Περισσότερες πληροφορίες για τον Φοιτητικό Διαγωνισμό μπορείτε να βρείτε εδώ.

- Διοργάνωση “ΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ – ΒΡΑΒΕΙΑ”

Οι πτυχιακές εργασίες δημιουργούνται με μια ελευθερία σκέψης και δίνουν νέες κατευθύνσεις στον σχεδιασμό. Η ΕΔΙΕ, εκτιμώντας αυτό, δίνει τη δυνατότητα, στους αποφοίτους, να αναγνωριστούν και να λάβουν ευρύτερη προβολή στην κοινότητα του design. Στόχος είναι η προσπάθεια δημιουργίας ενός θεματικού αρχείου ιδεών, που θα αποτελέσει αφορμή έμπνευσης και πηγή βοήθειας για τους νέους designers, καθώς και η βράβευση των αξιολογότερων εργασιών, κάθε 2 χρόνια.

Περισσότερες πληροφορίες για την διοργάνωση “ΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ – ΒΡΑΒΕΙΑ” μπορείτε να βρείτε εδώ.

2ο Εθνικό Διεπιστημονικό Συνέδριο με θέμα: Ιστορία δομικών κατασκευών

Το τμήμα αρχιτεκτόνων μηχανικών του ΔΠΘ και η υπηρεσία τεχνικών έργων κεντρικής Μακεδονίας του ΥΠΠΟΑ διοργανώνουν το 2^ο Εθνικό Διεπιστημονικό Συνέδριο με θέμα : Ιστορία δομικών κατασκευών.

Θεματικές ενότητες

- Επιστημολογία των Δομικών Κατασκευών, σύγχρονη διεπιστημονική έρευνα και διδασκαλία

- Ιστορία Μορφών, Δομικών Συστημάτων και Τεχνολογικών Εφαρμογών

- Κοινωνικές, ιδεολογικές, πολιτικές, οικονομικές, αισθητικές, χρηστικές παράμετροι

- Κριτήρια, μεθοδολογίες, βελτιστοποίηση τεκμηρίωσης, προστασίας, διαχείρισης και διατήρησης, επεμβάσεις σε υφιστάμενες Δομικές Κατασκευές

- Προστασία και ανάδειξη της ιστορικής δόμησης σε περιόδους κρίσης και πολεμικών συρράξεων

Τόπος : Πολυτεχνική σχολή Ξάνθης 

Διάρκεια : 5-7 Δεκεμβρίου 2014

Πληροφορίες

Δρομολόγια από 1/9/2014 έως 30/9/2014

Από Δευτέρα έως Παρασκευή:

8:00                                                         Αφετηρία – Κιμμέρια – Βιβλιοθήκη

8:15_ 8:45_ 8:50_ 11:45_ 11:50_ 12:50_ 13:45_ 14:45_ 14:50_ 17:50_ 18:50_ 21:30                                       Αφετηρία – Βιβλιοθήκη – Κιμμέρια (και αντίστροφα)

Σαββατοκύριακο:

12:50_ 14:00_ 15:00_ 18:00                               

Αφετηρία – Βιβλιοθήκη – Κιμμέρια (και αντίστροφα) 

Στις φλόγες τυλίχτηκε η Σχολή Καλών Τεχνών της Γλασκόβης

  Μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε το ιστορικό κτίριο του αρχιτέκτονα Τσαρλς Ρένι Μάκιντος (Charles R. Mackintosh) όπου στεγαζόταν η Σχολή Καλών Τεχνών της Γλασκόβης, μία από τις καλύτερες και γνωστότερες σχολές Τέχνης της Ευρώπης. Τα αίτια της φωτιάς παραμένουν αδιευκρίνιστα.

  Οι σπουδαστές και όλο το προσωπικό πρόλαβαν να εγκαταλείψουν εγκαίρως το κτίριο, που υπέστη μεγάλες ζημιές. Πολλοί από αυτούς έβαλαν τα κλάματα βλέποντας τις φλόγες να ζώνουν τη Σχολή που χτίστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα.

  «Είναι φρικτό να βλέπουμε την καταστροφή αυτού του συμβόλου της πόλης αλλά και της δουλειάς των σπουδαστών», δήλωσε ο πρωθυπουργός της Σκοτίας Άλεξ Σάλμοντ.

Κάθε χρόνο 20.000 άνθρωποι από όλο τον κόσμο πήγαιναν στη Γλασκόβη για να επισκεφθούν τη Σχολή Καλών Τεχνών, σύμφωνα με τον ιστότοπό της.

  Ο αρχιτέκτονας Ρένι Μάκιντος ήταν ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της Art Nouveau. Το 1897 κέρδισε τον διαγωνισμό που είχε προκηρυχθεί για την οικοδόμηση της Σχολής. Το κτίριο που ολοκληρώθηκε μια δεκαετία αργότερα έγινε σημείο αναφοράς για την πόλη και είχε ανακηρυχθεί «προστατευόμενο μνημείο».

πηγή

14η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής

Ξενία Καλαμπάκας_αρχείο Μπενάκη

 Λίγες ημέρες απομένουν από τα εγκαίνια της 14ης Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής, το ανά διετία ραντεβού της αφρόκρεμας της αρχιτεκτονικής σκέψης στη Βενετία, υπό τον γενικό τίλτο «Fundamentals». Τον επέλεξε ο φετινός επιμελητής της διοργάνωσης, ο πολυβραβευμένος Ρεμ Κούλχαας. Μεταφράζεται «Τα ουσιώδη» και επικεντρώνεται στα αποτυπώματα της νεωτερικότητας την τελευταία εκατονταετία (1914-2014).

 Ωστόσο, ο καθηγητής Γιάννης Αίσωπος, ο επιμελητής του ελληνικού περιπτέρου, θέλησε να τον «πειράξει» λίγο και να τον μεταφέρει στα καθ' ημάς ως τα «Τα θεμελιώδη».

 Ταιριάζει άλλωστε με το θέμα της εθνικής συμμετοχής, που έχει τον γενικό τίτλο «Tourist Landscapes, Remaking Greece/Τοπία Τουρισμού, Ξαναφτιάχνοντας την Ελλάδα». Η ιδέα του Γιάννη Αίσωπου, που επιλέχθηκε από το υπουργείο Περιβάλλοντος ανάμεσα σε 27 προτάσεις, βασίζεται στην εκτίμηση ότι «ο τουρισμός είναι κατεξοχήν εξωστρεφής δραστηριότητα», που διαμορφώνει την εθνική μας ταυτότητα, αλλά την ίδια στιγμή μάς φέρνει σε επαφή με το «ξένο», το παγκόσμιο. Πραγματεύεται, επίσης, τον ιδιαίτερο ρόλο του τουρισμού ως εργαλείου διαρκούς εκμοντερνισμού της εγχώριας αρχιτεκτονικής, αλλά δεν περιορίζεται στα ξενοδοχεία. Ανοίγει το «κάδρο» για να περιλάβει το τοπίο γύρω από τις τουριστικές εγκαταστάσεις: τον δημόσιο χώρο, τους τόπους αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, τα μουσεία και κυρίως τις ακτές.

 «Είναι μια Μπιενάλε για την αρχιτεκτονική και όχι για τους αρχιτέκτονες», δίνει το στίγμα της ελληνικής συμμετοχής ο καθηγητής Δημήτρης Φατούρος. Και επισημαίνει εύστοχα ότι «ο σύγχρονος μύθος της Ελλάδας, πάνω στον οποίο στηρίχθηκε ο τουρισμός της χώρας, αφορά δύο άξονες: την ιστορία και το τοπίο». Πάντα ανοιχτός στις εξελίξεις και τον διάλογο, τονίζει ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις δεν αναιρούν τη βασική διαπίστωση ότι «το έδαφος είναι αναπόσπαστο μέρος της συζήτησης για την αρχιτεκτονική και την πόλη». Και θεωρεί τη διοργάνωση αφορμή για να διαλυθεί ένας αρχιτεκτονικός μύθος που κράτησε πάνω από 100 χρόνια και θέλει τη μοντέρνα αρχιτεκτονική να αντιστρατεύεται την ελληνικότητα.

 Τα διακόσια τετραγωνικά του ελληνικού περιπτέρου στην Μπιενάλε μοιράζονται σε δύο ενότητες:

 - Η πρώτη φιλοξενεί το αρχειακό υλικό, όπου κυρίαρχη θέση έχουν τα «Ξενία», το πρωτοποριακό πρόγραμμα των δεκαετιών του 1950 και του 1960 του τότε νεοσύστατου ΕΟΤ, στα οποία με ευφυή τρόπο «παντρεύτηκε» το φυσικό με το δομημένο περιβάλλον. Δεν είναι τυχαίο ότι τα συγκροτήματα αυτά συνδέθηκαν με το όνομα του Αρη Κωνσταντινίδη, που διετέλεσε τεχνικός διευθυντής του ΕΟΤ από το 1957 και για μια δεκαετία, καθώς και με μια πλειάδα προικισμένων αρχιτεκτόνων που συμμετείχαν στο εγχείρημα. Η παρουσίαση περιλαμβάνει πλούσιο φωτογραφικό υλικό, που εμπλουτίζεται όμως από… σφήνες ανάγλυφων στοιχείων. Κυριαρχούν οι εγκαταστάσεις στην πλαζ του ΕΟΤ στην Καβάλα, αλλά δεν λείπουν οι απεικονίσεις των περίφημων «Ξενία» στην Καλαμπάκα και τη Μύκονο, του «Αστέρα» Βουλιαγμένης, που αποτελεί την πρώτη οργανωμένη πλαζ στη χώρα μας και η οποία δυστυχώς δεν έχει ούτε μακρινή συγγένεια με τις σύγχρονες εκδοχές ανεξέλεγκτης «κατάληψης» των ακτών από ξαπλώστρες και ομπρέλες.

 - Η δεύτερη δίνει βήμα στα νέα έργα. Βασίζεται στην ιδιαίτερη ματιά του σύγχρονου αρχιτέκτονα που απομονώνει ένα στοιχείο και το αναδεικνύει σε θετικό ή και αρνητικό σχόλιο πάνω στο ξενοδοχειακό συγκρότημα ή στον περιβάλλοντα χώρο του. Αυτή η ενότητα, που περιλαμβάνεται στην αρχική ιδέα του Γ. Αίσωπου, αποτελεί το στοιχείο που κάνει τη διαφορά στη φετινή ελληνική παρουσία. Επιλέχθηκαν 15 ομάδες με κριτήριο την πρότασή τους, αλλά και γιατί εξασφάλιζαν την ενδιαφέρουσα μίξη Ελλήνων και ξένων αρχιτεκτόνων, που κατά τον εθνικό επιμελητή δίνει το διεθνές στίγμα το οποίο χαρακτηρίζει τον τουρισμό.

 Παρουσιάζονται τα έργα των Ανδρέα Αγγελιδάκη (Αθήνα), Tense Architecture Network (Αθήνα), Αριστείδη Αντονά (Αθήνα), A. Βούγια, Π. Ησαΐα και Θ. Ησαΐα (Λονδίνο), Flux Office (Αθήνα), buerger katsota Architects (Αθήνα), Ζήση Κοτιώνη (Βόλος), Kse Studio (Νέα Υόρκη), Μπερτάκη, Λουκοπούλου, Πανηγύρη (Αθήνα), Ηλία Παπαγεωργίου/SO-IL (Νέα Υόρκη), Manuel Aires Mateus (Λισαβόνα), Cristina Díaz Moreno, Efrén García Grinda (Μαδρίτη), HHF Architects (Βασιλεία), Alejandro Zaera-Polo και Maider Llaguno Architecture (Princeton) και Neri and Hu (Σανγκάη).

 Αλλη μια κίνηση έχει τον δικό της συμβολισμό, καθώς ο Γ. Αίσωπος θέλησε να αξιοποιήσει την πείρα εθνικών επιμελητών που είχαν αναλάβει προηγούμενες διοργανώσεις. Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν οι καθηγητές Λόης Παπαδόπουλος και Γιώργος Πανέτσος, ενώ ιδιαίτερη είναι η συμβολή του διεθνούς βεληνεκούς θεωρητικού της αρχιτεκτονικής Ηλία Ζέγγελη, που υπήρξε επί σειρά ετών συνεργάτης του Ρεμ Κούλχαας.

Της Χαράς Τζαναβάρα

Περισσότερες πληροφορίες_πηγή

Αλφρέντο Μπρίλεμπουργκ_Reactivate Athens/ 101 ιδέες

Πηγή: Νίκος Τσίρος/Studio ΔΟΛ

 

Ο Aλφρέντο Mπρίλεμπουργκ είναι ένας εξαιρετικός πωλητής. Το ξέρει πολύ καλά και το παραδέχεται κι ο ίδιος. Μόνο που στην Αθήνα, αστειεύεται, φοβάται μήπως του συμβεί ο «θάνατος του εμποράκου». Ξέρει ότι, προτού χρειαστεί να επιστρατεύσει την επιστημονική του ιδιότητα ως αρχιτέκτονας, πρέπει να ανυψώσει το ηθικό μιας πόλης που δείχνει να έχει παραιτηθεί. Μιλάει σαν αστικός ψυχολόγος. «Προσπαθώ να μεταδώσω έναν ιό ενθουσιασμού, ελπίδας και δυνατότητας. Λέω συνεχώς "μη νιώθετε ένοχοι χωρίς αποδείξεις. Μην αποδέχεστε ότι η πόλη είναι νεκρή. Μη μισείτε τον εαυτό σας. Μη μοιάζετε με εκείνους που τους παράτησε η κοπέλα τους και νομίζουν ότι δεν θα την αντικαταστήσουν ποτέ"».

Δεν χρειάζεται να πείσει για το ποιος είναι, το βιογραφικό του κάνει μεγαλοπρεπώς τις συστάσεις. Ιδρυτής του Urban Think Tank (U-TT), μιας πολυβραβευμένης επιστημονικής ομάδας που αντιμετωπίζει με επαναστατικές ιδέες τα προβλήματα των σύγχρονων πόλεων (με ειδίκευση σε προβληματικές καταστάσεις), καθηγητής της Σχολής Αρχιτεκτονικής και Πολεοδομίας του Πολυτεχνείου ETH της Ζυρίχης, κάτοχος Χρυσού Λέοντος στην περυσινή Μπιενάλε της Βενετίας, όπου παρουσίασε με τους συνεργάτες του την περίφημη δουλειά του στον Πύργο του Δαβίδ - έναν ημιτελή ουρανοξύστη 45 ορόφων στο Καράκας που βρισκόταν υπό κατάληψη και υπό την επίβλεψή του έδωσε λύση στο πρόβλημα στέγασης 700 οικογενειών και 2.500 ανθρώπων… ακόμη κι αν δεν έχει παντού τζάμια (για τους φανατικούς των τηλεοπτικών σειρών, εκεί γυρίστηκαν και κάποιες σκηνές του δημοφιλούς «Homeland»).

Οι ιδέες για μια νέα Αθήνα

«Ερχομαι στην Αθήνα εδώ και 30 χρόνια, υπάρχει μια φωτογραφία μου στον Παρθενώνα απ' όταν ήμουν ακόμη φοιτητής. Πριν από δύο-τρία χρόνια είχα έρθει ξανά για ένα συνέδριο και είδα την κρίση. Σκέφτηκα ότι δεν είναι και τόσο χάλια τα πράγματα. Ξέρετε, έχω δουλέψει στο Αμμάν της Ιορδανίας, στο Καράκας, που είναι σε κρίση από το 1998, στο Σάο Πάολο με τις ατέλειωτες φαβέλες. Οι δομές εδώ είναι πολύ καλύτερες». Το Ιδρυμα Ωνάση, που χορήγησε και ολοκλήρωσε το πρόγραμμα ReΤhink Athens (λανθασμένα απλοποιημένο ως «η πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου»), αποφάσισε να χρηματοδοτήσει και μια ερευνητική δράση που θα το υποστηρίξει. Ο Μπρίλεμπουργκ, λοιπόν, σχημάτισε μια ομάδα 30 ατόμων που δουλεύουν σε Ελλάδα και Ζυρίχη για να φτιάξουν έναν οδηγό 101 ιδεών επανενεργοποίησης του κέντρου της Αθήνας, μια προϋπόθεση απαραίτητη για να προκύψουν οι όποιες πολεοδομικές αλλαγές.

Στο σημείο αυτό είναι αναγκαία μια διευκρίνιση. Ο Μπρίλεμπουργκ δεν έρχεται να χτίσει στην Αθήνα. Γι' αυτό και τονίζει συνεχώς μια νέα διάσταση του αρχιτέκτονα, εκείνη που τον θέλει να παίζει τον ρόλο «της κόλλας που εγγυάται την κοινωνική συνοχή των σύγχρονων πόλεων». Μια ειδοποιός διαφορά σε σχέση με την τρέχουσα αντίληψη μιας πόλης, της Αθήνας, που είναι ίσως ακόμη ζαλισμένη από το hangover των αρχιτεκτονικών παρεμβάσεων ως τροπαίων μεγαλείου κι ανάπτυξης. Από το 2004 και τις γέφυρες του Καλατράβα δεν έχουν περάσει καν δέκα χρόνια.

«Το πολιτικό πρόβλημα»

Ο Μπρίλεμπουργκ παρομοιάζει συνεχώς το πρότζεκτ των 101 ιδεών με το ινδικό πιάτο «τάλι», όπου επιλέγεις μόνος σου τον συνδυασμό των διαθέσιμων συστατικών. «Εγώ είμαι ο σερβιτόρος, εσείς θα φτιάξετε την πόλη σας, εσείς θα επιλέξετε πως θα ζείτε σύμφωνα με τις ανάγκες σας». Αυτή τη στιγμή το πρόγραμμα καλεί τους Αθηναίους να αλληλεπιδράσουν συμπληρώνοντας ειδικό ερωτηματολόγιο (διαθέσιμο στο http://www.reactivate-athens.com/), καταθέτοντας τις δικές τους ιδέες. «Μετράμε τη "θερμοκρασία" της πόλης και προσπαθούμε να καταλάβουμε τις αξίες της, ακόμη και αν η γραμμή μεταξύ του παραπόνου και της ιδέας είναι λεπτή», λέει ο Μάικλ Κοντέντο, το ένα δεξί του χέρι, η «ήρεμη δύναμη». Η Λίντσεϊ Σέρμαν, η άλλη έμπιστή του, συμπληρώνει: «Οι αρχιτέκτονες συγκροτούν πλέον μια στρατιά διανοητών που πρέπει να αλληλεπιδρούν με τις πόλεις και όχι απλώς να εκθέτουν».

Στον κόσμο των επιχειρήσεων υπάρχει ο όρος «ανάλυση SWOT». Είναι το πρώτο πράγμα που κάνουν οι μάνατζερ προκειμένου να «διαβάσουν» μια αγορά προτού εισέλθουν σε αυτή ή για να καταλάβουν ένα πρόβλημα προτού το λύσουν. Του ζητάμε, αφού το ίδιο συμβουλευτικός είναι ο ρόλος του, να κάνει το ίδιο με την Αθήνα, εντοπίζοντας «δυνάμεις και αδυναμίες, ευκαιρίες, απειλές».

«Εδώ το πρόβλημα είναι πολιτικό. Οπως στο Καράκας ή στην Πόλη του Μεξικού, η Αθήνα διοικείται από μια ελίτ που δεν δέχεται να μειώσει τα κέρδη της παραχωρώντας ένα ποσοστό τους για κοινωνική (επαν)επένδυση. Ετσι, όμως, χάνεται το όραμα και κινδυνεύετε να τα χάσετε όλα, παραδομένοι στον εξτρεμισμό. Αρα, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι τελικά το πρόβλημα είναι και οι άνθρωποι, ως στοιχείο υποδομής. Πάρτε ως παράδειγμα τον Πύργο του Δαβίδ. Δεν έχει σημασία πώς φαίνεται, αλλά τι γίνεται μέσα. Πρέπει, λοιπόν, να βοηθήσουμε τους πολίτες να κωδικοποιήσουν τις λειτουργίες των κτιρίων, ακόμη και το χρώμα τους μπορεί να παίξει ρόλο σε αυτό. Πρέπει να μάθουμε να διαβάζουμε την πόλη».

Ενα Σέντραλ Παρκ στη χρεοκοπημένη Αθήνα;

Ο Μπρίλεμπουργκ είναι ιδεαλιστής, αλλά δεν πιστεύει στις ιδεολογίες. Ή, μάλλον, προτάσσει την επιστήμη. Και δεν ξεφεύγει ποτέ από τη βάση ενός, αμερικανικού τύπου, πρακτικού ρεαλισμού σχετικά με τον στόχο του. «Ο στόχος δεν είναι ακριβώς αισθητικός. Δεν είμαστε εδώ για να κάνουμε κατ' ανάγκην πιο όμορφη την πόλη, αλλά πιο λειτουργική. Και κυρίως, ικανή να παράσχει δωρεάν (ή τουλάχιστον πολύ οικονομικές) υπηρεσίες. Λέμε όλοι για το νεοϋορκέζικο Σέντραλ Παρκ «Τι ωραίο που είναι», «Πόσο δίνει άλλη αστική διάσταση» και λοιπά, θεωρώντας δεδομένο ότι στην έκτασή του μπορείς να περπατήσεις, να παίξεις μπάσκετ, να κάνεις παγοδρομίες, να παρακολουθήσεις συναυλίες δωρεάν. Μην το ξεχνάμε αυτό. Σε μια πόλη που παρέχει τέτοιες δυνατότητες, τα παιδιά δεν κάθονται μπροστά στην τηλεόραση παχαίνοντας». Για την ακρίβεια, συμφωνούμε γελώντας, τα Αμερικανάκια το κάνουν αυτό. Το μήνυμά του είναι ξεκάθαρο όμως.

«Το πρώτο βήμα είναι να αποδεχθούμε ότι η πόλη έχει χρεοκοπήσει σε κάποια σημεία. Γι' αυτό κι εμείς τοποθετήσαμε την έδρα του Reactivate Athens, το εργαστήριο ανταλλαγής ιδεών έρευνας και σχεδιασμού, στην καρδιά του προβλήματος. Στη συμβολή των οδών Αθηνάς και Λυκούργου (σ.σ.: ανοικτά για το κοινό καθημερινά, 12.00-16.00)». Επιμένει στην αποδοχή τού σήμερα, παίζοντας συνεχώς τον ρόλο του αστικού ψυχαναλυτή. «Δεν μπορεί να παριστάνουμε ότι δεν βλέπουμε πως οι μετανάστες ζουν σαν τα σκυλιά στα υπόγεια της Κυψέλης, όπως ο Τσάβες, που έκανε ότι δεν έβλεπε τους άστεγους στην πατρίδα μου. Και δεν μπορούμε, επίσης, να ισχυριστούμε ότι θα βελτιώσουμε όλα τα κομμάτια της πόλης. Αν τοποθετήσουμε, όμως, κάποιους «φάρους» (κέντρα υγείας και φροντίδας, βιβλιοθήκες κτλ.), μπορεί να ανοίξει ένα μονοπάτι που θα δώσει ελπίδα. Για παράδειγμα, δεν είμαστε κοινωνικοί λειτουργοί, αλλά τα συσσίτια δεν μπορούν να οργανώνονται σε έναν χώρο που δεν έχει οροφή ή, έστω, ένα κάθισμα. Από το σημείο αυτό ξεκινά ο ρόλος του σχεδίου, που είναι να δώσει λύσεις χωρίς κόστος, οι οποίες θα ταιριάζουν με τους ρυθμούς της πόλης».

Η θεωρία των δύο πόλεων

Η κουβέντα πάει από μόνη της στην ελληνική πραγματικότητα. Πολιτικά, ο Μπρίλεμπουργκ είναι πραγματιστής. Στην πρώτη δημόσια ομιλία του στην Αθήνα είχε πει ότι «η Δεξιά πρέπει να καταλάβει πως κάποια πράγματα απλώς δεν γίνονται χωρίς το κράτος και η Αριστερά ότι κάποια άλλα ρυθμίζονται καλύτερα από την αγορά». Πώς μπορεί, όμως, ακόμη κι αν έχει ένα ισχυρό ίδρυμα από πίσω του, να προχωρήσει η πρωτοβουλία του σε μια πόλη που μπορεί να έχει διαφορετικό δήμαρχο (από εκείνον που τον στηρίζει) σε λίγους μήνες; Σε μια πολιτική κουλτούρα που συνήθως ο επόμενος διαλύει ό,τι έχτισε ο προηγούμενος; Κι άντε να του εξηγήσεις ότι η πόλωση της κεντρικής πολιτικής σκηνής φιλτράρει ακόμη και τις αστικές παρεμβάσεις μέσα από τη «θεωρία των δύο άκρων».

«Eχετε δίκιο, υπάρχουν όλα αυτά, τα βλέπω. Στόχος μου είναι να δημιουργηθεί μια αστική γραμμή παραγωγής, ένα Πανεπιστήμιο για την Πόλη, όπως έλεγε ο γάλλος κοινωνιολόγος Λεφέβρ, στο οποίο θα συμμετέχουν οι εκλεκτοί - τα ιδρύματα, τα πανεπιστήμια, οι διανοητές, οι επιστήμονες. Και οι 101 ιδέες που θα παραδώσουμε ας αποτελέσουν τον οδηγό για να ξεκινήσει η συζήτηση μεταξύ τους. Κι αυτή συζήτηση θα οδηγήσει σε πιο εξελιγμένες ιδέες, τόσο κοινωνικά νομιμοποιημένες, που οι πολιτικοί δεν θα μπορούν να τις αγνοήσουν. Απλώς θα τους βάλουμε τελευταίους στο κόλπο. Οχι όλους, μόνο όσους έχουν στ' αλήθεια επαφή με την πόλη». Φέρνει, μάλιστα, ένα πολύ ιντριγκαδόρικο παράδειγμα. Το Βερολίνο, που το έκανε υποδειγματικά μετά την πτώση του Τείχους. «Ας θεωρήσουμε και την Αθήνα διαιρεμένη, λοιπόν, κι ας την ενώσουμε ξανά», είναι το σύνθημά του. «Μόνο μη συνεχίζετε να νομίζετε ότι είστε σαν τους Γερμανούς, όπως κάνατε πριν από την οικονομική κρίση».

 

Το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από εδώ.

Μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων Πειραιά

Πρόκειται για την πρόταση που κέρδισε το πρώτο βραβείο του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού σχετικά με τον ανασχεδιασμό του κτιρίου του αποθηκευτικού σταθμού σιτηρών (SILO) και του περιβάλλοντος χώρου του σε Μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων στην «Πολιτιστική Ακτή Πειραιά». Το μοναδικό στον κόσμο, όπως επισημάνθηκε στο Συμβούλιο Μουσείων.

Έξι νέοι αρχιτέκτονες, οι Ευάγγελος Αντωνόπουλος, Θάλεια Βέττα, Γιώργιος Γαβαλάς, Μάρω Ρήγα, Αναστασία Σταμούλη και Μαρία Πυλαρινού, ένωσαν τις δυνάμεις τους για τον συγκεκριμένο σκοπό. Από τα πιο εντυπωσιακά σημεία της παρουσίασης ήταν το βίντεο που αφορούσε στο νέο κτίριο, έτσι όπως θα διαμορφωθεί με τις νέες επεμβάσεις, οι οποίες του προσδίδουν μια εικόνα πελώριου καραβιού. Μια εξπρεσιονιστική διάθεση διαπνέει τη νέα σύλληψη για το κέλυφος του Μουσείου, που θα στεγαστεί σε ένα από τα πιο αξιόλογα δείγματα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής της δεκαετίας του ’30 και τοπόσημο του Πειραιά.

 

 

 

Το μουσειακό συγκρότημα αποτελείται από έξι κτιριακές μονάδες, που καταλαμβάνουν δέκα επίπεδα, τα οποία εξελίσσονται καθ’ ύψος από -3,5 μέτρα έως +39,10μ. Σύμφωνα με τη μελέτη, θα διατηρηθεί μέρος του κτιρίου ΣΙΛΟ, με τη νοτιοανατολική όψη να αποκαθίσταται στην αυθεντική της μορφή, ενώ διατηρείται και το μεγάλο τυφλό τοιχίο από σκυρόδεμα. Στην ίδια πλευρά θα δημιουργηθεί η κύρια είσοδος του Μουσείου. Στο βόρειο τμήμα του ΣΙΛΟ, στο σημείο όπου βρίσκονταν τα γραφεία του ΟΛΠ (τα οποία θα κατεδαφιστούν), θα προστεθεί ένα νέο κτίριο, που θα στεγάζει τα εργαστήρια συντήρησης, τις αποθήκες του Μουσείου και τον υπόγειο χώρο στάθμευσης.

Πρωτοποριακό χαρακτήρα έχει η Φόρμα, η νέα κτιριακή μονάδα από μέταλλο, που θα κατασκευαστεί στην καρδιά του κεντρικού κτιρίου –αφού πρώτα αφαιρεθεί μεγάλο μέρος του όγκου των κυψελών--, αφήνοντας ελεύθερο το ισόγειο επίπεδο. Το σχήμα της φόρμας θα θυμίζει πλοίο, ενώ το κόκκινο χρώμα με το οποίο θα βαφτεί δεν επιλέχθηκε τυχαία, καθώς στόχος των μελετητών είναι να ανακαλεί τις προστατευτικές βαφές της γάστρας των πλοίων. Ο ταινιόδρομος θα διατηρηθεί, με τον ισόγειο ανοιχτό χώρο του διώροφου επιμήκους κτιρίου να αξιοποιείται μερικώς και τον όροφό του να διατηρείται κατά το μεγαλύτερο μέρος. Θα διατηρηθούν επίσης οι τρεις γερανοί, ενώ στο νοτιότερο άκρο του υπαίθριου χώρου του μουσείου θα δημιουργηθεί ένα κτίριο καταδύσεων, που θα περιλαμβάνει πισίνα, που θα χρησιμοποιείται για εκπαιδευτικές καταδύσεις.

 

 

 

 

 

Οι έξι θεματικοί άξονες της έκθεσης θα αναπτύσσονται παράλληλα με τη διάταξη των εκθεσιακών χώρων. Όπως έχει ήδη καθοριστεί από τη μουσειολογική προμελέτη του ΥΠΠΟΑ, οι τέσσερις κύριοι άξονες θα διαμορφωθούν στο σώμα της νέας φόρμας, ένας άλλος θα αναπτυχθεί σε τμήμα του ταινιόδρομου και στον ένα γερανό, ενώ ο τελευταίος, που θα αφορά τη βιομηχανική ιστορία του κτιρίου, θα διαρθρώνεται στους αυθεντικούς χώρους του. Το κτίριο, που λειτουργεί ως τοπόσημο λόγω της φυσιογνωμίας και της περίοπτης θέσης του, άρχισε να λειτουργεί το 1936. Παρέμεινε σε λειτουργία έως το 2010, ενώ το 2011 εγκρίθηκαν με Υπουργική Απόφαση το κτιριολογικό πρόγραμμα και η μουσειολογική προμελέτη του Μουσείου Εναλίων Αρχαιοτήτων. Έναν χρόνο αργότερα προκηρύχθηκε ο Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός και τον Φεβρουάριο του 2013 επικυρώθηκαν τα αποτελέσματα του διαγωνισμού.

πηγή

Μια μακέτα για το "Miss Violence"

Όταν η μακέτα φεύγει από τα χέρια του Αρχιτέκτονα και καταλήγει στα χέρια ενός σκηνοθέτη ο οποίος την προσαρμόζει στα δικές του ανάγκες και στήνει σε αυτήν το σκηνικό ενός δράματος. Εργαλείο σύνθεσης για όλες τις περιπτώσεις.

Όταν η αρχιτεκτονική σκέψη και οπτική προσαρμόζεται και μεταλάσσεται για να καλύψει τις ανάγκες μιας ταινίας που διακρίνεται στο Φεστιβάλ της Βενετίας.

Περισσότερα: http://freecinema.gr/specials/enter-miss-violence/

Open House Thessaloniki 2013

Be there!

Το open house ανοίγει για μια ακόμη φορά τις πόρτες του στη θεσσαλονίκη! Για όσους δεν γνωρίζουν πρόκειται για  έναν από τους σημαντικότερους διεθνείς θεσμούς με σκοπό την ανάδειξη και την προώθηση της αρχιτεκτονικής. Για ένα Σαββατοκύριακο, δημόσια και ιδιωτικά κτίρια ανοίγουν τις πύλες τους στο κοινό δωρεάν και η πόλη μετατρέπεται σε ένα μεγάλο μουσείο, με εκθέματα τα ίδια της τα κτίρια και την αρχιτεκτονική της.

Η δράση αυτή διοργανώνεται από τον μη κυβερνητικό - μη κερδοσκοπικό οργανισμό Open House Greece, που ιδρύθηκε το 2012 και ανήκει στην ευρύτερη οικογένεια του Open House Worldwide, που μεριμνά για την παγκόσμια προβολή κάθε εκδήλωσης Open House.
Το πρώτο Open House Thessaloniki διοργανώθηκε στις 24 και 25 Νοεμβρίου 2012 και δέχτηκε  πάνω από 12.000 επισκέψεις δίνοντας την ευκαιρία στο κοινό να γνωρίσει από κοντά την πόλη και την αρχιτεκτονική της.Το δέυτερο open house θα πραγματοποιηθεί 18-20 Οκτωβρίου. So...be there!

Σε τελική φάση η «Αυλή των Θαυμάτων»

Σε συνέχεια της ανάρτησης που είχαμε δημοσιεύσει παλιότερα, αναδημοσιεύουμε το άρθρο της εφημερίδας Καθημερινή, με τα νέα σχετικά με το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης και την Αυλή των Θαυμάτων.

"Την αρχαία Αθήνα την ξέρουμε. Τη σύγχρονη Αθήνα τη ζούμε. Τη νεοκλασική Αθήνα των αρχών του περασμένου αιώνα μπορούμε να τη φανταστούμε μέσα από τη διασωθείσα νησίδα της Πλάκας και τα σκόρπια οικοδομικά σπαράγματα που επιβίωσαν της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης. Αλλά την προεπαναστατική Αθήνα; Τη μεταβατική Αθήνα από την οθωμανική κυριαρχία στην άγουρη πρωτεύουσα των 10.000 ψυχών;

Αυτή περίπου δεν υπάρχει. Ελάχιστα τα ίχνη. Ανάμεσά τους, η μοναδική περίπτωση του οικοδομικού τετραγώνου που περικλείεται από τις οδούς Αρεως, Αδριανού, Βρυσακίου και Κλάδου σε απόσταση δύο λεπτών με τα πόδια από την πλατεία Μοναστηρακίου. Δεκαέξι κτίσματα με ιστορία αιώνων συγκροτούν έναν μοναδικό, συναρπαστικό πυρήνα της Αθήνας των αρχών του 19ου αιώνα, καθώς δεν μιλάμε για μεμονωμένα, ασύνδετα μεταξύ τους κτίρια, αλλά για μια χαρακτηριστική γειτονιά εκείνης της εποχής από την οποία δυστυχώς κληρονομήσαμε ελάχιστα και εντελώς αποσπασματικά στοιχεία. Αυτή η γειτονιά θα ενταχθεί από το 2015 στη ζωή της σύγχρονης πόλης ως έδρα του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης. Η πρώτη φάση των έργων που αφορούσε τον καθαρισμό του χώρου και των ερειπίων ολοκληρώθηκε, ενώ ο εργολάβος της δεύτερης με αντικείμενο την αποκατάσταση των κτιρίων είναι έτοιμος να πιάσει δουλειά. Οι εργασίες θα διαρκέσουν δύο χρόνια.
Η πρόθεση τόσο των αρμόδιων αρχαιολόγων του υπουργείου Πολιτισμού όσο και των μελετητών (πρόκειται για τον Γιάννη Βεντουράκη και τον Παναγιώτη Ταβανιώτη του γνωστού αρχιτεκτονικού γραφείου «Betaplan») ήταν να μη «μουσειοποιηθεί» αυτό το τόσο σπάνιο κομμάτι αθηναϊκής ιστορίας. Αντίθετα, ο χώρος με την αυθεντική πλακόστρωση και τη χαρακτηριστική μουριά στο κέντρο της θα παραμένει ανοιχτός και εκτός του συμβατικού ωραρίου του μουσείο. Οι επισκέπτες θα μπορούν ελεύθερα να ξεκουράζονται στις μεταλλικές καρέκλες που θα υπάρχουν στη διάθεσή τους ακόμα κι αν δεν θέλουν να δουν το μουσείο.

Επίκεντρο της λεγόμενης «Αυλής των Θαυμάτων» ήταν η οικία Χωματιανού-Λογοθέτη, μιας από τις σημαντικότερες αθηναϊκές οικογένειες την περίοδο της Τουρκοκρατίας με ρίζες στο Βυζάντιο. Εκτός από την πύλη που οδηγούσε στην κεντρική λιθόστρωτη αυλή, διασώζονται ακόμα μια τοξωτή εσοχή με τη βρύση δίπλα της, μια λίθινη σκάλα, ένα καμαροσκεπές κατώι προσαρμοσμένο σε νεότερη οικία και το πηγάδι της κεντρικής αυλής. Ο Αγιος Ελισαίος ήταν η εκκλησία της οικογένειας. Εδώ έψαλλαν ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και ο εξάδελφός του Αλέξανδρος Μωραϊτίδης. Στην πραγματικότητα επιβιώνουν ολόκληρα ή στοιχεία οικιστικών χώρων (σπίτια, αρχοντικά), χώροι λατρείας και κοινωνικών εκδηλώσεων (εκκλησίες, πλατείες) και χώροι οικονομικής και εμπορικής δραστηριότητας (μαγαζιά, παλαιοπωλεία).

Το σύνολο, σε δύο επίπεδα, είναι συναρπαστικό. Στη μελέτη δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη διατήρηση του κελύφους και του περιγράμματος των κτισμάτων, και με την αποκατάσταση του συγκροτήματος προβάλλεται η ιδιαιτερότητα της ρυμοτομίας του τετραγώνου που συνδέεται με την έννοια της «γειτονιάς» της παλιάς Αθήνας. Στις νεότερες κατασκευές συγκαταλέγεται η οικία Δραγούμη στην οδό Κλάδου 8 που οικοδομήθηκε το 1835, για λογαριασμό του Νικολάου Μ. Δραγούμη (1809-1879). Το έργο έχει ενταχθεί στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Αττική 20072013» (ΕΣΠΑ) με συνολικό προϋπολογισμό 12.060.647 ευρώ.

21st Century Light Modulator - a project by Jason Bruges & South Bank University

Το καλοκαίρι του 2012, το εργαστήριο του Jason Bruges και σε συνεργασία με φοιτητές του Τμήματος Αρχιτεκτονικής του South Bank University, μεταμόρφωσαν έναν όχι και τόσο δημοφιλή δημόσιο χώρο στην περιοχή South Bank του Λονδίνου υλοποιώντας μια πρωτότυπη εγκατάσταση, το 21st Century Light Space Modulator.

Η αρχική αναφορά της κατασκευής είναι στην ιαπωνική τεχνική του origami. Τριγωνικές επιφάνειες ενωμένες μεταξύ τους με σπαστές αρθρώσεις, δημιουργούν το αρχικό "χαρτί" του origami. Από συγκεκριμένα σημεία μετά, η κατασκευή κρεμιέται περίπου στο ύψος των ματιών του παρατηρητή, ενώ η άλλη άκρη των σχοινιών καταλήγει σε τροχαλίες. Οι τροχαλίες, συνδεδεμένες με αισθητήρες που βρίσκονται στα πόδια του παρατηρητή, "τραβάνε" ή "αφήνουν" τα σχοινιά αλλάζοντας έτσι την μορφή του αρχικού origami. Οι τριγωνικές επιφάνειες διαφοροποιούνται ως προς το υλικό, το μοτίβο και το χρώμα, κι έτσι με τη βοήθεια ενός προβολέα που ρίχνει φως πάνω στην κατασκευή και του μηχανισμού με τους αισθητήρες, το ανακλώμενο φως μεταβάλλεται κάθε φορά γύρω από τον παρατηρητή.

To 21st Century Light Space Modulator κατά μία έννοια αποτίει φόρο τιμής στα δυναμικά, θεατρικά, δρώμενα που δημιουργούνται από τον Lazlo Moholy-Nagy στο Bauhaus to 1930. Τα θεαματικά αποτελέσματα είναι μια σειρά από "ζωντανες" αστικές παρεμβάσεις που αντιδρούν σχεδόν βάσει ενστίκτου αναλόγως τη τοποθεσία τους και κάτω από την χορογραφία που αντανακλούν η δραστηριότητα και η κίνηση στον περιβάλλοντα χώρο. Στο πλαίσιο αυτό η κατασκευή παρουσιάστηκε στην περιοχή του South Bank συνοδευόμενη από μια μικρή παράσταση χορού.

Η κατασκευή θα εκτίθεται μέχρι τις 29 Ιανουαρίου στο RIBA - Royal Institute of British Architects, παρουσιάζοντας την διαδικασία τους σχεδιασμού και την προσέγγιση του εργαστηρίου στο θέμα της περιοχής. Στόχος ήταν η μίξη τεχνολογίας και πολιτισμού ώστε να ενεργοποιήσουν πάλι τον υπό μελέτη δημόσιο χώρο, μέσα από ένα διαδραστικό παιχνίδι του κόσμου με την εγκατάσταση.

Εγκαταστάσεις εικαστικών και οικοδομικής από την σχολή μας θα μπορούσαν άραγε να συναγωνιστούν κάτι τέτοιο?

GRE A T - ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΟΥΣ ΚΤΙΡΙΑ

To GREAT - Greek Architectural Talent είναι μια συνεργασία του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και της ΑΓΕΤ Ηρακλής, μέλος του ομίλου Lafarge, για την ανάδειξη της ελληνικής αρχιτεκτονικής δημιουργίας. Η πρωτοβουλία εστιάζει στο ελληνικό αρχιτεκτονικό ταλέντο και στην καινοτομία που πηγάζει από αυτό, και επιχειρεί να ενισχύσει την απήχησή του διεθνώς.

Πρόκειται ουσιαστικά για έναν διαγωνισμό διπλωματικών και μεταπτυχιακών εργασιών από ελληνικές σχολές αρχιτεκτονικής και Ελλήνων φοιτητών από πανεπιστήμια του εξωτερικού. Οι επιλεγμένες εργασίες θα εκτεθούν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών ενώ θα φιλοξενηθούν και στην σελίδα του GREAT2013, από όπου μπορείτε να βρείτε και περισσότερες πληροφορίες. Όπως εξηγεί ο επιμελητής της Έκθεσης, αρχιτέκτονας Μέμος Φιλιππίδης σχετικά με το γιατί η πρώτη έκθεση του GREAT επιλέγει φοιτητές αρχιτεκτονικής και "Τα πρώτα τους κτίρια": το να διαλέξεις οικόπεδο, λειτουργικό πρόγραμμα, μέγεθος κτιρίου είναι η παράδοξη στιγμή που ο αρχιτέκτονας γίνεται πελάτης. Ίσως αυτή είναι η πιο πολύτιμη στιγμή που αφήνει να αναδειχτεί το προσωπικό ταλέντο, οι δεξιότητες του καθενός. Θα έλεγα ότι οι φοιτητικές αυτές εργασίες δεν αποτελούν μόνο τα "ιδανικά θέματα", είναι και ότι διαθέτουν εκείνη τη στιγμή, μέσα στο πανεπιστήμιο, την "ιδανική" για αυτούς μέθοδο για να φτάσουν στην "ιδανική" επίλυση του θέματος.

Η έκθεση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, διοργανώνεται γύρω από τις μακέτες των εργασιών που διακρίθηκαν. Ο λόγος; Σύμφωνα πάλι με τον Μέμο Φιλιππίδη: Την εποχή που η τεχνολογία μέσω των φωτορεαλιστικών θέλει να δείξει ότι βρήκε την "απάντηση" στις μακέτες καταξιωμένοι αρχιτέκτονες, π.χ. η Ιταλίδα Benedetta Tagliabue, έχουν διαφορετική γνώμη. [...] Η εικόνα μιας μακέτας δεν ήταν λοιπόν τόσο "αθώα" -είχε αρχίσει να πριμοδοτεί συγκεκριμένες "αξίες" της αρχιτεκτονικής: τους μεγάλους ημιυπαίθριους χώρους, την απόλυτη διαμπερότητα, τη "φιλικότητα" ενός κτιρίου που επιτρέπει στους επισκέπτες να διασχίζουν ελεύθερα ένα κτίριο, την ομοιομορφία ενός εσωτερικού όπου όλα δείχνουν φτιαγμένα από το ίδιο υλικό.

Οι αρχιτέκτονες Νίκος Κτενάς, ο Manuel Aires Mateus και οι Selgas-Cano συγκροτούν την επιτροπή κρίσης που θα επιλέξει τις φοιτητικές εργασίες που θα εκτεθούν. Δείτε εδώ τα κριτήρια συμμετοχής ενώ η προθεσμία υποβολής συμμετοχών είναι μέχρι την 1η Φεβρουαρίου 2013.

Προθεσμία Εξέτασης-Βαθμολόγησης Διάλεξης και Διπλωματικής

• Η προθεσμία εξέτασης-βαθμολόγησης της Διατριβής της Διδακτικής Ενότητας «Εισαγωγή στην Αρχιτεκτονική Έρευνα-Διάλεξη», ορίζεται έως 07/11/2012.

• Η προθεσμία εξέτασης-βαθμολόγησης της Διπλωματικής Εργασίας, ορίζεται έως 07/11/2012.

    Επισημαίνεται ότι τα τεύχη της Διάλεξης και της Διπλωματικής θα πρέπει να κατατεθούν στην Κεντρική Βιβλιοθήκη σε έντυπη και σε ηλεκτρονική μορφή αμέσως μετά την εξέτασή τους.

Πατήστε εδώ για την ανακοίνωση από την Γραμματεία του Τμήματος.

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ 10/10 & ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ 12/10

Τι λέτε να ξεκινήσουμε την φετινή χρονιά σε λίγο πιο καθαρή σχολή?! Η μέρα του καθαρισμού έφτασε και είναι αυτήν την Παρασκευή 12/10! Σας περιμένουμε λοιπόν μετά τις συνθέσεις, να καθαρίσουμε όλοι μαζί το αίθριο και να κρεμάσουμε τις πινακίδες από την 2η Έκθεση Φοιτητικών Εργασιών  2010-2011 [το τεύχος από την έκθεση αναμένεται σύντομα!]..

Όπως έχει ήδη ειπωθεί σε προηγούμενη ανάρτηση, ελπίζουμε κάθε έτος να έχει απομακρύνει τα πράγματά του [εργαλεία, μακέτες, χαρτόνια κτλ.], εναλλακτικά αυτό θα πρέπει να γίνει ΑΜΕΣΑ! Ό,τι θεωρείται άχρηστο ας βγει στο αίθριο με το το σκεπτικό την Παρασκευή να μαζέψουμε τους "κοινόχρηστους" χώρους της σχολής και να μην μπούμε σε κάθε έτος ξεχωριστά μιας και καλό είναι κάθε έτος να αποκτήσει ευθύνη της αίθουσάς του.

Ακόμη, θα ήταν χρήσιμο κάθε ομάδα να έχει βρει το γραφείο της ώστε σε περίπτωση που θέλει να κρατήσει κάτι από αυτά που μαζευτούν στο καθάρισμα π.χ. χαρτόνια, μπάλσες ή άλλα υλικά να τα αποθηκεύσει εκεί. Στόχος άλλωστε είναι να μην μείνει  ΚΑΝΕΝΑ "αδέσποτο" χαρτόνι στους χώρους εκτός των αιθουσών.

Τέλος, την Τετάρτη 10/10, όπως ενημερωθήκατε από την σημερινή ανάρτηση, καλείται 1η Τακτική Γενική Συνέλευση του ακαδημαϊκού έτους 2012/2013 στην αίθουσα του πρώτου έτους. Η συμμετοχή όλων είναι απαραίτητη και στις δύο μέρες.

Alternative Tours of Athens

Πρόσφατα μάθαμε για το ATA - Alternative Tours of Athens, μια ομάδα που φιλοδοξεί να δείξει διαφορετικά την Αθήνα στους επισκέπτες της.
Οι ίδιοι λένε: " Αθήνα! Χωνευτήρι πολιτισμών, μίξη ταξιδιωτών, καμβάς καλλιτεχνών, πρόκληση αρχιτεκτόνων. Μια πόλη, που ζεί, αναπνέει, και δημιουργεί με τρόπο ιδαίτερο, ακροβατώντας σε ανατολή και δύση. Ανακαλύψτε την πραγματική Αθήνα και τους λόγους για τους οποίους την αγαπάμε. Βρεθείτε στα κατάλληλα μέρη, εκτιμήστε τη δυναμική του δημιουργικού της χάους και ανακαλύψτε τους θησαυρούς της. Το Alternative Tours of Athens ξεκινά αυτή τη βόλτα, παρουσιάζει την πόλη, αποκαλύπτει της γειτονιές της, γνωρίζει τους ανθρώπους της. Ακολουθήστε μας."

Στην παρακάτω εικόνα μπορείτε να δείτε όλες τις διαδρομές που προτείνουν, ενώ εδώ υπάρχουν αναλυτικές διαδρομές σχετικά με τις αρχιτεκτονικές βόλτες.

Eπίσης ψάχνουν αρχιτέκτονες, φωτογράφους και καλλιτέχνες, που θα μπορούσαν να εργαστούν στις ομάδες τους, οπότε όποιος ενδιαφέρεται ας επικοινωνήσει μαζί τους εδώ: Mαρία Πετεινάκη maria@atathens.org

ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ

Αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για σιδηροδρομικό σταθμό στα Τίρανα

Προθεσμία δήλωσης συμμετοχής:

 έως 30 Ιουνίου 2012
Προθεσμία υποβολής προτάσεων: 

 έως 15 Ιουλίου 2012
Ανακοίνωση αποτελεσμάτων: 

 15 Σεπτεμβρίου 2012

Περισσότερες πληροφορίες: ΕΔΩ

Πηγή : greekarchitects