Λίγα λόγια του Άρη Κωνσταντινίδη, από συνέντευξη του για την εκπομπή της ΕΡΤ ¨Αρχιτεκτονικοί Δρόμοι, Μνήμη και Διαχρονικότητα, Δ. Πικιώνης – Α. Κωνσταντινίδης¨.
«…με καίει πάντοτε το πρόβλημα: τι είναι αρχιτεκτονική, γιατί χτίζουμε, πως χτίζουμε, πως πρέπει να χτίζουμε, τι σχέση έχει το σήμερα με το χθες αν όχι και με το αύριο; Υπάρχει κι ένα ποίημα του Εlliot που τα λέει πάρα πολύ ωραία, δε θυμάμαι ακριβώς τους στίχους, αλλά λέει ότι ¨το χθες υπάρχει στο σήμερα και στο αύριο … το χθεσινό προδικάζει και το μελλοντικό, και το μελλοντικό κλείνει μέσα του όλα τα περασμένα¨. Όλα είναι ένα, μια είναι η ζωή, ένας είναι ο άνθρωπος, δε’πα να’χει ζήσει 1000 χρόνια πιο πριν κι άλλα 2000 πιο μετά … Το σήμερα, το χθες και το αύριο είναι μια ενότητα, το ένα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το άλλο. Έξω όμως από αυτό θέλω τώρα να τελειώσω αυτή τη κουβέντα με κάτι λόγια που έχω βρει να τα λέει ο Σολωμός και που νομίζω ότι ισχύουνε, όχι μόνο για όλες τις τέχνες και για την ποίηση, αλλά και για την αρχιτεκτονική. Και τα λέω έτσι κοφτά, όπως τα’χει πει ο Σολωμός: ¨με λογισμό και με όνειρο¨. Εδώ πρέπει να κάνω μια διευκρίνηση, όταν ο Σολωμός εσπούδαζε στην Ιταλία, εκεί είχε ένα δάσκαλο, τον Monti. Του έλεγε ο Monti του Σολωμού: ¨πρέπει να αισθάνεσαι, να αισθάνεσαι, να αισθάνεσαι,… και τότε ο νέος Σολωμός του είπε: ¨πρέπει πρώτα να συλλάβει με δύναμη ο νους και μετά να αισθανθείς¨. Προχωρώντας όμως με τα χρόνια το βρήκε πιο σωστά: ¨με λογισμό και με όνειρο¨. Δηλαδή και με το νου και με τη καρδιά και τη ψυχή. Με όνειρο, δεν είπε φαντασία, και το τονίζω αυτό, γιατί η φαντασία μάλλον είναι κάτι που οδηγεί στη μίμηση. Η καλλιτεχνική φαντασία είναι μια διενέργεια πολύ επικίνδυνη. Το όνειρο είναι το πιο σημαντικό, να μπορείς να ονειρευτείς. Λοιπόν, με λογισμό και με όνειρο.»
πηγή:
http://www.ert-archives.gr/wpasV2/public/c02-arch-search.aspx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου